|
غزوهٔ بنی سُلَیم
نخستین گزارشی که پس از جنگ بدر توسط نیروهای اطلاعاتی به پیامبر اکرم -صلى الله علیه وسلم- رسید، این بود که بنی‌سلیم و بنی‌غطفان توان رزمی خویش را برای تاختن به مدینه بسیج کرده‌اند. نبی‌اکرم -صلى الله علیه وسلم- با دویست سوار غافلگیرانه بر آنان تاختند، و در متن خانه و کاشانهٔ ایشان در محلی به نام «کُدْر»[1] به آنان حمله کردند.
بنی سُلیم گریختند، و در آن وادی پانصد شتر برجای نهادند که به دست لشكر مدینه افتاد، و پیامبر گرامی اسلام پس از جدا کردن خمس از آن غنیمت، آن شتران را میان جنگجویان تقسیم کردند، و به هر تن از آنان دو شتر رسید. غلامی نیز- به نام «یسار»- از آنان برجای مانده بود که رسول خدا -صلى الله علیه وسلم- وی را آزاد کردند.
حضرت رسول اکرم -صلى الله علیه وسلم- سه شبانه روز در آن سرزمین ماندند و سپس به مدینه بازگشتند.
این غزوه در ماه شوال سال دوم هجرت، هفت روز پس از جنگ بدر، یا در نیمهٔ ماه محرم روی داد. پیامبر اکرم -صلى الله علیه وسلم- در اثنای این غزوه، سِباع بن عُرفَطه- و به قولی ابن ام مکتوم- را در مدینه جانشین خود گردانیدند [2].
منبع: خورشید نبوت؛ ترجمهٔ فارسی «الرحیق المختوم» تالیف: شیخ صفی الرحمن مبارکفوری، ترجمه: محمد علی لسانی فشارکی، نشر احسان 1388
عصر اسلام
IslamAge.com
[1]- کُدر نام پرنده‌ای به رنگ تقریباً خاکستری است، و در اینجا نام چشمه‌ای از چشمه‌های بنی‌سلیم است که در مکانی مرتفع بر سر شاهراه حیاتی میان مکه و شام واقع شده است.
[2]- سیرهٔ ابن‌هشام، ج 2، ص 43-44؛ زادالمعاد، ج 2، ص 90. |
.gif){kind=small}
