|
عبادله أربعه
بسم الله الرحمن الرحیم
عبادله أربعه
واژه ی عبادله اربعه بر چهار نفر از نوجوانان صحابه رضی الله عنهم اطلاق می شود که به خاطر عمر کمی که داشتند توانستند به علمی بسیار وسیع و گسترده ای دست یابند و مدار علم، فتوا و روایت را به دست گرفتند؛ زیرا وفات آنان متأخر بود. هر چهار نفر آنان عبدالله نام داشتند به همین دلیل آنان را عبادله که یعنی عبدالله ها می نامند.
آنان عبارتند از:
1. عبدالله بن عباس بن عبد المطلب بن هاشم. مادرش لبانه صغری، خواهر ام المؤمنین میمونه بنت حارث هلالی بود. مادر میمونه، هند بنت عوف بود که در میان عرب دارای برترین و با فضیلت ترین دامادها بود. بزرگان قریش از جمله: رسول الله صلی الله علیه وسلم، حمزه و عباس رضی الله عنهما عموهای ایشان و ولید بن مغیره.
2. عبدالله بن زبیر بن عوام بن خویلد ابن اسد بن عبد العزی به قصی. در نسب با رسول الله صلی الله علیه وسلم در قصی بن کلاب مشترک می شود.. مادرش اسماء دختر ابوبکر به ابو قحافه می باشد که نامش عثمان به عامر بن عمرو بن سعد بن تیم بن مره بن کعب بن لؤی است. مادر بزرگش صفیه بنت عبد المطلب عمه ی رسول الله صلی الله علیه وسلم می باشد. او یکی از قهرمانان صحابه به شمار می آید. یکی از کسانی که خلافت را به دست گرفت. کنیه اش ابوبکر و گفته شده که کنیه اش ابو خبیب بود.
3. عبدالله بن عمر بن خطاب بن نفیل بن عبد عزی بن ریاح به قرط بن رزاح بن علی بن کعب بن لؤی است که در نسبش با رسول الله صلی الله علیه وسلم در کعب بن لؤی مشترک می شود. مادرش زینب بنت مظعون قرشی از بنی جمح است.
4. عبدالله بن عمرو بن عاص بن وائل بن عمرو بن هصیص بن کعب بن لؤی است. کنیه اش ابو محمد و گفته شده ابو نصر می باشد. وی قبل از پدرش به اسلام گروید.
مترجم: ام احمد
http://fatwa.islamweb.net |
.gif){kind=small}
