|
خانهٔ ارقم
خانهٔ ارقم بن‌ابی‌الارقم پایین کوه صفا واقع شده بود، و از دیدرس و مجالس و محافل طاغیان مکه دور بود. پیامبر اکرم -صلى الله علیه وسلم- این خانه را درنظر گرفتند تا مسلمانان را مخفیانه در آنجا نزد خود گردآورند، و در آنجا به تلاوت آیات و تزکیهٔ مسلمانان و تعلیم کتاب و حکمت بپردازند، و مسلمانان عبادات و اعمال مذهبی خودشان را در آنجا به جا بیاورند، و در کمال امنیت و سلامت، تعالیم الهی و آسمانی را دریافت کنند، و در این خانه همهٔ کسانی که اسلام می‌آورند داخل شوند، اما طاغیان سلطه‌گر و انتقامجوی مکه از وجود چنین مکانی باخبر نشوند.
از جمله مسائلی که هیچ شک و تردیدی در آن نبود، این بود که اگر رسول‌خدا -صلى الله علیه وسلم- بطور علنی با مسلمانان جمعیتی را تشکیل می‌دادند، مشرکان مکه با تمامی آن قساوت و بی‌رحمی که داشتند با آنان رویاروی می‌شدند و نمی‌گذاشتند پیامبراکرم -صلى الله علیه وسلم- به کار تزکیهٔ نفوس مسلمانان و تعلیم کتاب و حکمت به آنان بپردازند، و چه بسا منجر به برخورد شدید طرفین می‌شد.
حتی موردی اینچنین عملا اتفاق افتاد؛ چنانکه ابن اسحاق آورده است. اصحاب رسول‌خدا -صلى الله علیه وسلم- در بعضی دره‌های گوشه و کنار مکه مخفیانه نماز می‌گزاردند؛ عده‌ای از کفار قریش آنان را دیدند؛ به آنان ناسزا گفتند و با آنان درگیر شدند. سعدبن ابی‌وقّاص مردی را ضربت زد و خون او جاری شد، و این نخستین خونی بود که در اسلام ریخته شد [1].
معلوم است که اگر این برخوردها متعدد و طولانی می‌شد، منجر به هلاکت مسلمانان و از میان رفتن همهٔ آنان می‌گردید. بنابراین، مخفیانه و سری عمل کردن، بسیار حکیمانه می نمود. از این رو، عموم یاران پیامبراکرم -صلى الله علیه وسلم- اسلام و عبادات و اجتماعاتشان را مخفی می کردند، اما شخص رسول‌الله -صلى الله علیه وسلم- در میان انبوه مشرکان آشکارا به دعوت اسلام و عبادت خدا می پرداختند، و هیچ چیز نمی توانست آن حضرت را از این کار بازدارد؛ در عین حال، به منظور رعایت حال یارانشان، و مصلحت مسلمین، مخفیانه نزد مسلمانان می آمدند.
منبع: خورشید نبوت؛ ترجمهٔ فارسی «الرحیق المختوم» تالیف: شیخ صفی الرحمن مبارکفوری، ترجمه: محمد علی لسانی فشارکی، نشر احسان 1388
عصر اسلام
IslamAge.com
[1]- سیرهٔ ابن‌هشام، ج 1، ص 263. |
.gif){kind=small}
