|
دعوت دادن ابوبكر رضی الله عنه به سوي اسلام
بسم الله الرحمن الرحیم
ابوبكر رضی الله عنه مسلمان شد و به همراه رسول‌خداص، مسؤوليت دعوت را بر عهده گرفت؛ او از رسول‌اكرم (ص)، به خوبي ياد گرفت كه اسلام، دين عمل، دعوت و جهاد است و ايمان مسلمان، زماني كامل مي‌شودكه جان و بلكه تمام داشته‌هاي خود را براي پروردگار جهانيان نثار كند.( تاريخ الدعوة في عهد الخلفاء الراشدين، ص87)
خداوند متعال مي‌فرمايد:
« قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (162) لَا شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ » (انعام:162و163)
يعني: «بگو: نماز و عبادت و زيستن و مردن من، از آنِ خداست كه پروردگار جهانيان است؛ پروردگاري كه شريك ندارد و به همين دستور داده شده‌ام و من نخستين مسلمان (امت خود) هستم.»
ابوبكر رضی الله عنه براي دعوت جديد، جنب و جوش و فعاليت زياد و در عين حال خجسته و پر‌بركتي داشت، هر كجا كه قدم مي‌گذاشت و حركت مي‌كرد، پيامدهاي زيادي بجاي مي‌نهاد و دستاورد‌هاي بزرگي نصيب اسلام مي‌كرد. او، واقعاً نمونه‌ي زنده و مصداق حقيقي فرموده‌ي الهي بود كه:
« ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ» (نحل-125)
يعني: «مردمان را با سخنان استوار و بجا و اندرزهاي نيكو و زيبا، به راه پروردگارت دعوت بده و با ايشان به بهترين شيوه، گفتگو كن. همانا پروردگارت، بهتر مي‌داند كه چه كساني ره‌يافته و هدايت‌شده مي‌باشند.»
تلاش و فعاليت ابوبكر رضی الله عنه در عرصه‌ي دعوت به الله، تصوير روشني از ايمان، ترسيم مي‌كند و اين حقيقت را روشن مي‌سازد كه پذيرش دين‌خدا، قرار و آرام مؤمن را مي‌گيرد و او را آسوده‌خاطر نمي‌گذارد تا اين كه در دنياي مردم، آن‌چه را كه به آن ايمان آورده، محقق نمايد. البته اين خيزش و حركت ابوبكر، يك حركت صرفاً عاطفي و گذرا نبود كه زود، فرو كشد و سرد و زايل شود. بلكه نشاط، هيجان و دليري ابوبكر رضی الله عنه در پهنه‌ي دعوت تا هنگام وفاتش، ماندگار ماند و هرگز در مسير دعوت، دچار خستگي، ضعف و سستي نشد.( الوحي و تبليغ الرسالة، دكتر: يحيي يحيي،ص62)
اولين و مهم‌ترين نتيجه‌ي فعاليت‌هاي دعوتي ابوبكر رضی الله عنه ، مسلمان شدن كساني بود كه در جرگه‌ي بهترين بندگان خدا قرار گرفتند؛ افرادي از قبيل: زبير بن عوام، عثمان بن عفان، طلحه بن عبيدالله، سعد بن ابي‌وقاص، عثمان بن مظعون، ابوعبيده بن جراح، عبدالرحمن بن عوف، ابوسلمه بن عبدالاسد و ارقم بن ابي‌الارقمy. ابوبكر رضی الله عنه ، هريك از اين بزرگواران را جداگانه به حضور پيامبر‌اكرم صلی الله علیه وسلم بُرد؛ آن‌ها به دعوت ابوبكر رضی الله عنه ، اسلام آوردند و هر يك از آنان، به‌سان ستوني براي ساختمان عظيم دعوت شد؛ رسول‌اكرم صلی الله علیه وسلم با مسلمان شدن اين‌ها، قوت و توان بيش‌تري براي دعوت يافتند. خدواند متعال، با مسلمان شدن اين افراد، رسول‌اكرم ص،را قوت و تواني افزون عنايت كرد و به دنبال مسلمان شدن اين افراد نام‌دار، عموم مردم اعم از از زنان و مردان، دسته دسته به اسلام گرويدند. يكايك افرادي كه به دعوت ابوبكر رضی الله عنه ، مسلمان شدند، طلايه‌دار و پيشاهنگ دعوت اسلامي گرديدند و سبب شدند تا گرو‌هاي ديگري به شمار پيشگامان دعوت اسلامي بپيوندند و با وجود شمار اندكشان، گردان دعوت و دژ رسالت شكل بگيرد؛ آنان، به مقامي دست يافتند كه هرگز هيچ‌كس، نتوانست و نخواهد توانست به چنان مقامي دست يابد.( محمد رسول‌الله، از عرجون (1/533))
ابوبكر رضی الله عنه ، در مسير دعوت، خانواده‌اش را از ياد نبرد؛ بلكه با توجه و غم‌خوارگي ويژه براي آنان، باعث شد تا اسماء، عايشه، عبدالله، ام رومان و خدمت‌كارش عامر بن فهميرهy مسلمان شوند. صفات پسنديده، اخلاق كريمانه و ويژگي‌هاي والاي ابوبكر رضی الله عنه عامل مهمي در پذيرش دعوتش از سوي مردم بود؛ اخلاق سترگش، به‌سان دامي گسترده درميان قوم و عشيره‌اش، آن‌ها را شكار و مجذوب خود مي‌كرد و همن باعث مي‌شد كه دعوتش را بپذيرند و يا حداقل در مقابل او، شدت نشان ندهند. او يگانه‌ي نسب‌شناسي درميان قوم خودش بود؛ ابوبكر، فردي سرامد، محترم و سخاوتمند كه از مال و ثروتش، بذل و بخشش مي‌نمود و در مكه، جلسات و مهماني‌هاي بي‌نظيري داشت؛ او، سخنوري توانمند بود.( السيرة الحلبية (1/422))
آراستگي به چنين ويژگي‌هايي، نياز و ضرورت گريز‌ناپذير داعيان و دعوتگران است؛ چرا كه بي‌بهرگي از اين ويژگي‌ها و نداشتن چنين صفاتي، دعوت دعوتگران را مانند فريادي در يك دره و دمي در خاكستر، مي‌گرداند. سيرت ابوبكرصديق رضی الله عنه ، روشن‌گر فهم و شناخت درست او از اسلام است و چگونگي زندگي او، نمونه و الگوي مناسبي براي دعوتگران مي‌باشد تا در دعوت مردم به‌سوي خدا از او الگوگزيني نمايند.
و صلی الله و سلم علی محمد و علی آله و اصحابه الی یوم الدین
منبع: کتاب ابوبکر صدیق، محمد علی صلابی
سایت عصر اسلام
IslamAge.Com
|
.gif){kind=small}
