از عجیب ترین خواب ها
بسم الله الرحمن الرحیم
از عجیب ترین خواب ها
سمره بن جندب رضی الله عنه می گوید: "رسول الله صلی الله علیه وسلم بعد از نماز، رو به طرف مردم می كردند و می پرسیدند: آیا دیشب، كسی از شما خوابی دیده است؟
اگر كسی خوابی دیده بود، بیان می كرد و رسول الله صلی الله علیه وسلم آن طور كه الله می خواست، آن را تعبیر می نمودند. روزی، رسول الله صلی الله علیه وسلم از ما پرسیدند: آیا دیشب، كسی از شما خوابی دیده است؟ گفتیم: خیر.
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: اما من دیشب، خواب دیدم دو نفر نزد من آمدند، دستم را گرفتند و مرا به طرف سرزمین مقدس بردند. در آنجا، یک شخص نشسته و شخص دیگری ایستاده و قلابی در دست داشت. شخص ایستاده، قلابی را در یک طرف دهان شخص نشسته، فرو می برد و تا پشت سر او می كشید و بعد، آن را در طرف دیگر دهانش قرار می داد و تا پشت سر او می كشید. در این فاصله، طرف اول دهانش به حالت اولش بازمی گشت و مرد ایستاده دوباره همان كار را تكرار می كرد. پرسیدم: این چیست؟ گفتند: برویم جلوتر.
به راهمان ادامه دادیم تا اینكه به شخصی رسیدیم كه به پشت، خوابیده است و شخص دیگری كنارش ایستاده و تخته سنگی را كه در دست داشت، بر سرش می كوبد و آن سنگ غلته می خورد و دور می رود و تا زمانی كه آن شخص سنگ را می آورد، سر شكسته، دوباره به حالت اولش برمی گردد و آن شخص، مجددا آن سر را با سنگ می كوبد و این عمل همچنان تكرار می شود. پرسیدم: این كیست؟ گفتند: جلوتر برویم.
به راه خود ادامه دادیم تا اینكه به كنار خندقی مانند تنور بود، رسیدیم. دهانه ی آن، تنگ و داخلش بسیار وسیع بود. در زیر آن، آتشی افروخته شده بود. عده ای از زنان و مردان لخت و برهنه در آن خندق، بودند. هنگامی كه آتش زبانه می كشید، آنها بالا می آمدند بطوری كه نزدیک بود از دهانه ی خندق، بیرون بیایند و هنگامی كه آتش فروكش می كرد، داخل خندق فرو می رفتند. پرسیدم: این چیست؟ گفتند: به راهت ادامه بده.
سپس، به راه افتادیم تا اینكه به نهری از خون رسیدیم و شخصی را دیدیم كه در وسط نهر، ایستاده و شخصی دیگری، كنار نهر ایستاده است و مقداری سنگ، پیش رویش قرار دارد. مردی كه وسط نهر بود، به راه می افتاد و می خواست بیرون بیاید. اما شخصی كه بیرون نهر بود، سنگی در دهانش می كوبید و او را به وسط نهر برمی گرداند. این كار همچنان تكرار می شد. پرسیدم: این چیست؟ گفتند: به راهت ادامه بده. به راه خویش ادامه دادیم تا اینكه به باغی بسیار سر سبز و شاداب رسیدیم كه در آن، درخت بسیار بزرگی وجود داشت و در زیر آن، یک پیرمرد و چند كودک نشسته بودند و نزدیک آن درخت، مردی، آتش روشن می كرد. آن دو نفر، مرا بالای درخت، به ساختمانی بردند كه هرگز ساختمانی به زیبایی آن، ندیده بودم. عده ای پیرمرد، جوان، زن و كودک در آن ساختمان زندگی می كردند. سپس، مرا از آن ساختمان، بیرون آوردند و به ساختمانی دیگر بردند كه از ساختمان اول، بسیار بهتر و زیباتر بود. در این ساختمان هم، تعدادی پیرمرد وجوان زندگی می كردند. گفتم: تمام شب، صحنه های مختلفی را به من نشان دادید. هم اكنون آن صحنه ها را برایم توضیح دهید.
آن دو نفر، گفتند: بله، شخصی كه دهان او پاره می شد، دروغگویی بود كه مردم دروغ هایش را گوش كرده به دیگران می رساندند به طوری كه دروغ هایش به گوشه و كنار دنیا می رسید. این مجازات دروغگو، تا روز قیامت است.
كسی كه سر او با سنگ كوبیده می شد، شخصی بود كه الله او را علم قرآن داده بود، اما او بدان، عمل نمی كرد. شب ها می خوابید و روزها را به غفلت می گذراند و به احكام الهی عمل نمی كرد. او تا قیامت، در همین عذاب، گرفتار خواهد بود.
كسانی را كه برهنه در تنور دیدی، زنا كاران بودند.
شخصی را كه در نهر خون دیدی، ربا خوار بود.
مرد كهنسالی را كه با چند کودک زیر درخت دیدی، ابراهیم علیه السلام بود كه فرزندان مردم، اطراف او جمع شده بودند. و آن كه آتش را می افروخت، مالك؛ نگهبان دوزخ؛ بود.
اولین خانه ای كه داخل آن شدی، خانه و ساختمان عموم مؤمنان بود. اما این ساختمان بسیار زیبا برای شهداء ساخته شده است.
من جبرئیل هستم و این میكائیل است.
اكنون سرت را بلند كن. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: وقتی سرم را بلند كردم، بالای سرم چیزی مانند ابر دیدم. آن دو، به من گفتند: این، منزل و مكان تو است. گفتم: اجازه بدهید تا وارد منزلم شوم. گفتند: هنوزعمرتان باقی است و كامل نشده است. هرگاه عمرتان به پایان رسید، وارد آن خواهی شد".
برگرفته از کتاب "سفر به آسمان" با عنوان اصلی "رحلة إلی السماء" نوشته ی دکتر محمد العریفی. با ترجمه ی دکتر محمد ابراهیم ساعدی رودی
ام احمد
|