2024 Dec 18

www.islamage.com    

عـنوان    :       

«سبحان الذی أسری بعبده لیلا من المسجد الحرام إلی المسجد الأقصی الذی بارکنا حوله لنریه من آیاتنا إنه هوالسمیع العلیم» [الأسراء:1]

شهر قدس یکی از پرماجراترین شهرهای کره زمین است. آغاز شهرت این شهر از هنگامی است که حضرت موسی علیه‌السلام قصد نمود تا به قدس حمله کرده، و آن را از دست طائفه عمالقه - دولت جباری که در قدس حکومت می کرد - آزاد کند و آن را مرکز توحید خداوندی و دین موسوی بگرداند.

اما بنی‌اسرائیلی‌های ضعیف الایمان - به استثنای افراد معدودی - دستور خدا و رسولش را نافرمانی کرده و به دلیل محبت دنیا و خوف از مرگ، از اجرای این حکم، سرپیچی کردند. در نتیجه، قدس فتح نشد و قوم بنی‌اسرائیل به خاطر این نافرمانی، مدت 40 سال در میدان " تیه " سرگردان شدند و حضرت موسی علیه‌السلام درهمین ایام رحلت فرمودند. بعد از ایشان، حضرت یوشع بن نون به عنوان نخستین جانشین حضرت موسی، شهر قدس را فتح کرد.

مدت 200 الی  300سال شهر قدس مرکز توحید ابراهیمی بود و احکام تورات در آن اجرا می‌شد.  اما بعد از اینکه بنی‌اسرائیل به فساد و عیاشی پرداخته و دست به تحریف احکام تورات زدند، خداوند متعال پادشاه ظالم «بابل» را بر آنها  مسلط نمود.

پادشاه بابل درمدت کمتر از 20 سال، دوبار به شهر قدس حمله کرد. بار اول کشتار چندانی نشد، اما وقتی یهودیان شورش کرده و فرماندار شهر را به قتل رساندند، پادشاه بابل برای دومین بار، به این شهر حمله کرد و حدود پانصد هزار نفر از یهودیان را از دم تیغ گذراند و بقیه را اسیر کرده به بابل برد. مدت 120 سال یهودیان در اسارت بودند تا اینکه پادشاه فارس آمد و آنها  را به اورشلیم برگردانید، و مجدداً هیکل سلیمان را برای آنان بناکرد. بعد از آن یهودیان یا خراج‌گذار فراعنه مصر بودند و یا تحت فرمان حکام روم.

درزمان بعثت حضرت عیسی (علیه السلام)، یهودیان با رومیها متحد شده و پرچم مخالفت با حضرت عیسی را برافراشتند، بطوری که بعد از بالا رفتن حضرت عیسی به آسمانها، یهودیان در تعقیب پیروان مسیح بودند و مدت 250 سال، غیر از خیانت و تبهکاری و مخالفت با موحدان، کار دیگری نداشتند.

از سال  250میلادی که پادشاه روم، مسیحیت را پذیرفت، یهودیان تسلیم شده و شهر قدس را تخلیه کردند و تا سال 320 میلادی ورود یهودیان به شهر قدس ممنوع و شهر در اختیار میسحیان بود. در این مدت گروهی از یهودیان در کشورهای عربی مانند مدینه، خیبر،عراق و یمن، و گروهی دیگر در اروپا و استرالیا سکونت داشتند.

پس از بعثت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم، اولین فتح معنوی شهر قدس، درسال10هـجری در واقعه معراج آن حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم صورت گرفت. چنانکه آیه اول سوره اسراء به همین موضوع اشاره دارد.

در زمان رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم و خلافت ابوبکر صدیق رضی‌الله‌عنه، دایره فتوحات اسلامی به شهر قدس نرسید زیرا دوران خلافت حضرت ابوبکر صدیق رضی‌الله‌عنه در واقع، اجرای برنامه‌ها و پروژه‌هایی بود که رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم آنها را ارائه فرموده بودند اما قبل از اجرای آنها به ملاقات پروردگار خویش شتافتند. لذا با پایان یافتن برنامه‌های پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم ابوبکر صدیق رحلت فرمودند.

آغاز خلافت حضرت عمر فاروق که به عنوان دوران طلایی اسلام یاد می‌شود، برنامهٔ فتوحات خارج از عربستان مورد توجه قرار گرفت. و در سال 15یا 16هـ - سومین یا چهارمین سال خلافت فاروق اعظم - حضرت عمر به چهار نفر از صحابه به نامهای عمرو بن عاص، ابو عبیدة بن جراح، معاذ بن جبل و یزید بن ابوسفیان رضی‌الله‌عنهم دستور حرکت به سوی شهر قدس را صادر نمود. این چهار نفر به همراه لشکری از مسلمانان مدت چندین ماه، شهر قدس را در محاصره گرفتند. اما از آنجایی که حضرت عمر رضی‌الله‌عنه دستور داده بود که شهر قدس باید بدون جنگ و خونریزی فتح شود، لشکریان مسلمان اجازه حمله به آن شهر را نداشتند.

حضرت عمروبن عاص رضی‌الله‌عنه با سیاست و فراستی که داشت، متوجه شد که اگر مسیحیان، خلیفه را ببینند حتماً تسلیم خواهند شد. لذا نامه‌ای به خلیفه نوشت و درآن نامه از حضرت عمر رضی‌الله‌عنه خواسته شد تا خودشان به شهر قدس تشریف بیاورند. حضرت عمر رضی‌الله‌عنه  بعد از مشورت با صحابه به سوی شهر قدس حرکت کرد و حضرت علی رضی‌الله‌عنه را به عنوان جانشین خود در مدینه انتخاب نمود.

وقتی حضرت عمر رضی‌الله‌عنه با همراهان خود به کنار دیوار بیت المقدس رسید سران و رؤسای روم، از دیوارهای شهر بالا رفته وبا دیدن لباس ساده و وضعیت عادی حضرت عمر رضی‌الله‌عنه، شیفته آن همه سادگی و هیبت شدند، لذا بدون مقدمه درهای شهر را گشودند.

بیرون از شهر بین مسلمانان و سران دینی و رجال سیاسی مسیحیان، صلحنامه‌ای نوشته شد که این صلحنامه از سندهای تاریخی امت اسلام به شمار می‌آید. قسمتی از متن صلحنامه به این شرح بود:

1- مسیحیان، شهر قدس را به میل و رغبت خود به مسلمانان واگذار کردند.

2- مسلمانان تعهد می‌کنند که هر مسیحی که قصد اقامت داشته باشد، در امان خواهد بود، و سالیانه باید مبلغی را به عنوان جزیه بپردازند.

3- مسیحیانی که نخواهند در قدس بمانند، با کلیه وسائل خود می توانند به هرجا که خواستند بروند.

4- بنابر تقاضای مسیحیان، مسلمانان تعهد کردند که یهودیان نباید به مدینه برگردند.

مسلمانان این شرایط را پذیرفته و صلحنامه در سال 15 هـ. با توافق طرفین امضا شد.

مدت 350 سال شهر قدس در تصرف مسلمانان بود و به عنوان یکی از پرجمعیت‌ترین و در عین حال با فرهنگ‌ترین شهرهای دنیا محسوب می‌شد.

در قرن چهارم هجری، اتحاد مثلث صلیبی علیه مسلمانان اعلام جنگ نمود و به دستور پاپ، مسیحیان به شهر قدس حمله کرده و آن را از تصرف مسلمانان درآوردند. در جریان حمله مسیحیان به شهر قدس حدود 000/70 (هفتاد هزار) مسلمان قتل‌عام شدند، کلیهٔ شعائر دینی تعطیل شد و مسجد الاقصی به شکل یک زباله‌دان درآمد که هیچ نوع مراسمی در آن برگزار نمی‌شد.

بعد از آن به مدت صد سال، شهر قدس در تصرف مسیحیان بود، تا اینکه در قرن پنجم هـجری سلطان صلاح الدین یوسف بن ایوب که از کردهای موصل و کرکوک بود، لشکری از مسلمانان تشکیل داده، دمشق و قاهره را فتح کرد، سپس از میان مسلمانان دمشق و قاهره لشکری قوی متشکل از فارس و کرد و عرب و ترک و ... ترتیب داد.

 لشکر مسلمانان بدون توجه به نژاد و قومیت، به رهبری صلاح الدین یوسف بن ایوب به طرف قدس حرکت کرده و آن را محاصره کردند. این محاصره چهار سال طول کشید. صلاح الدین نیز اصرار داشت که شهر قدس بدون خونریزی فتح شود. بعد از چهار سال محاصره، بالاخره میسحیان تسلیم شدند و قدس با صلح و صفا و بدون خونریزی به تصرف مسلمانان درآمد.

از آن به بعد تا سال 1948 میلادی تمامی فلسطین در تصرف مسلمانان بود. بعد از جنگ جهانی اول که عالم اسلام توسط ابرقدرتهای شیطان‌صفت دنیای امروز تسخیر شد، انگلیس تعهد کرد که برای یهودیان در فلسطین یک دولت و وطن ملی ایجاد خواهد کرد. برای این منظور از سال 1919 زمینه سازی شد تا اینکه درسال 1948 دولت صهیونیستی یهودی، اظهار وجود کرده قدس را به دو قسمت قدس قدیم و قدس جدید تقسیم کردند. قدس قدیم که بیت المقدس درآن بود، به مسلمانان، و قدس جدید که شامل مراکز دولتی و اداری و ساختمانهای مجلل بود به یهودیان واگذار شد.

تا سال 1967 مسلمانان در قدس قدیم اسکان داشته و بیت المقدس را همه روزه زیارت می‌کردند. اما در سال 1967 که جنگ بین اسرائیل و اعراب در گرفت، اعراب شکست خوردند و شهر قدس به طور کامل در تصرف یهودیان درآمد، و تا امروز این شهر تحت سلطه آنان است و هر نوع ظلم و قتل و غارتی در حق مسلمانان صورت می‌گیرد.

دلیل شکست اعراب در مقابل اسرائیل

راستی! چرا مسلمانان عرب در مقابل یهودیان شکست خوردند؟ سؤالی است که ذهن هرمسلمان را به خود مشغول کرده و دنبال جوابش است!!

بعد از اندکی تحقیق و بررسی در مورد اوضاع این جنگ، به این نتیجه می‌رسیم که مسلمانان عرب، فقط بنابر قومیت و حس ناسیونالیستی منهای مذهب، در مقابل یهودیانی که تورات و تلمود - آنهم تحریف شده - را در دست داشتند به میدان آمدند و طبیعی است که اعتقاد به تورات تحریف شده نیز وقتی مخلصانه باشد، بر حس قومیتی که در آن مذهب مورد توجه قرار نگیرد، پیروز می‌شود. اخلاص مایه پیروزی است ولو اینکه مذهب تحریف شده‌ای باشد.

راه حل آزادی قدس

سخن آخر اینکه! هر وقت ما به قرآن برگشتیم و قرآن را در تهجدها تلاوت کردیم می‌توانیم قدس را فتح کنیم، واین نکته را نباید فراموش کنیم که فقط سرهنگان و سرلشکران و سربازان تهجدخوان، پاکدامن و معتقد به بهشت و دوزخ، فلسطین و قدس را فتح خواهند کرد.

به امید روزی که آمریکا هم به سرنوشت شوروی دچار شده و یک‌باردیگر مسلمانان در بیت المقدس و مسجد الاقصی نماز جماعت برگزار نمایند. تنها امید ما این آیه کریمه است که چندین بار در قرآن تکرار شده است:

«یریدون لیطفئوا نورالله بأفواههم و الله متم نوره و لو کره الکافرون».

(می‌ خواهند نور خدا را با دهان‌هایشان خاموش کنند، و خداوند نور خود را کامل می‌ کند اگرچه که کافران ناپسند بدانند). [الصف: 8]

نگارنده: عبدالرحيم مرجانی

منبع: سنی آن لاین

سایت عصر اسلام

IslamAge.Com