تاریخ چاپ :

2024 Sep 08

www.islamage.com    

لینک  :  

عـنوان    :       

کدام امت قبل از همه مورد محاسبه قرار می‌ گیرد؟

کدام امت قبل از همه مورد محاسبه قرار می‌ گیرد؟


پس از آن که در روز قیامت انتظار مردم طولانی شده و همگی در ترس و وحشت بسر می‌ برند، و دوزخ را در جلو خویش می‌ بینند، انبیا نیز در رعب و وحشت قرار داشته و اولیا سراسیمه و نگران، و مؤمنان حیران و پریشان، و نافرمانان و گناهکاران غرق در عرق هستند، انتظارشان بسر رسیده و حساب و کتاب شروع می ‌شود.


از رحمت و محبت الله فرمانروا نسبت به پیامبرمان صلی الله علیه و سلم، این است که قبل از همه ی امتها، امت ایشان مورد حساب و کتاب قرار می‌ گیرد.


رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود: «ما آخرین امت هستیم، ولی اولین امت خواهیم بود که مورد محاسبه قرار می‌ گیریم، لذا گفته می ‌شود، کجاست امت امّی و پیامبرشان، پس ما آخرین امت (از نظر وجود بر کره ی زمین) و اولین (امت از نظر حساب و کتاب در میدان محشر) هستیم»[1].


اولین گناهی که در میان مردم انجام شده و محاسبۀ آن انجام می‌گیرد

یکی از بزرگترین گناهان، ریختن خون ناحق است، و با کمال تأسف، امروز در عصر ما با گسترش سلاح و اسباب قتل و کشتار و بکار گیری آسان آنها، برخی مردم تساهل نموده و راحت و سریع مرتکب این گناه می ‌شوند، در حالی که رسول الله صلی الله علیه و سلم خبر داده‌اند که این امر از علامات قرب قیامت به شمار می ‌روند.


رسول الله صلی الله علیه و سلم فرموده: «قیامت برپا نخواهد شد تا زمانی که هرج زیاد شود». پرسیدند: یا رسول الله! هرج یعنی چه ؟ فرمود: «قتل و کشتار، قتل و کشتار»[2].


و از آن جایی که ریختن خون نا حق کاری بسیار سنگین است، رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود: «نخستین چیزی که در روز قیامت در مورد حقوق مردم، داوری خواهد شد، خون‌ها خواهند بود»[3].


رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود: «در روز قیامت فردی را می ‌آورند، در حالی که دست دیگری را گرفته است و می ‌گوید: پروردگارا! این مرا کشته است، الله تعالی به قاتل می ‌گوید: چرا او را کشته ‌ای؟ او جواب می ‌دهد: پروردگارا! او را کشتم تا عزت از آن تو باشد،[4] الله می ‌گوید: عزت و جلال از آن من است. باز کسی دیگر را می ‌آورند در حالی که دست دیگری را گرفته و می‌ گوید: پروردگارا این مرا کشته است، الله تعالی می‌ پرسد: چرا او را کشته ‌ای؟ می‌ گوید: پروردگارا! به خاطر این که عزت و سربلندی از آنِ فلانی باشد. الله تعالی می ‌گوید: عزت و سربلندی از آن فلانی نیست،[5] آن گاه به گناهش گرفتار می ‌شود»[6].


بنابراین، باید انسان از ریختن خون ناحق بپرهیزد، و از درگیری‌ها و خصومت‌ها و مواضع اتهام بپرهیزد و به هنگام خشم و غضب خود را کنترل نماید و از الله تعالی سلامتی و عافیت بخواهد.




[1]- ابن ماجه با سند صحیح.

[2]- متفق علیه.

[3]- متفق علیه.

[4]- یعنی بدان جهت او را کشتم که کافر بود و با مسلمانان می ‌جنگید، یا مرتکب چنان عملی گردید که کشتنش را واجب می‌گردانید. مصنف ابن أبي شيبة، 22 / 340، (مترجم).

[5]- یعنی او را با انگیزۀ غلبۀ فلانی بر مردم یا بنابر دستور فلانی کشته‌ام. المصنف ابن أبي شيبة، 22 / 340، (مترجم).

[6]- سنن نسائی با سند صحیح.